برترین ها - ایمان عبدلی: مژگان صابری یا (سوتفاهم هفته) در جشنواره فیلم فجر و در نشست خبری فیلم «شعله ور»، حرکات خاص بازیگر گمنام این فیلم به چشم آمد. مژگان صابری بستر قضاوت و بعد سوتفاهم را فراهم کرد. او طوری رفتار کرد که از همان ابتدا خیلیها انگ خودنمایی زدند و بعد با فاصله ای کم شایعهای دهان به دهان چرخید که آن فیگورها تعمدی نبوده و اصلا خانم صابری مبتلا به اوتیسم است، بعد ماجرا به همین جا ختم نشد، در میانه دعوا قضاوت کنندگان و قضاوت نکنندگان! عده ای مدعی شدند که اوتیسم ندارد، برخی گفتند دارد، همین طور دارد و ندارد و...در مورد چه حرف میزنیم؟ سینما؟ جشنواره فجر؟ تمام روزهای چهار دهه اخیر زیست اجتماعی ما مردم ایران آغشته به شعارها و شعرهایی بوده که دائما محتوای اخلاقی را در گوشمان زمزمه میکرده، دائما به ما توصیه شده که اخلاقیتر زندگی کنیم. هر نگاهی که از سمت نامحرم میرسد چون تیری زهر آلود است. یا مثلا آن کس که غیبت میکند گوشت برادر مردهاش را می خورد، یا اصلا دروغگو که مسلما دشمن خداست. این همه توصیه و پند و اندرز را سالها در گوشمان خواندهاند و ما البته پیرو قاعده سلب آن ها را عمدتا پس زده ایم! این یک فرضیه نیست، این واقعیت عینی جامعه است. مضامین در چنین شرایطی که شکل افراطی از پیام و توصیه پیدا میکنند، کارکرد خودشان را از دست میدهند، از جمله همین مضمونها , ...ادامه مطلب