طنز؛ ثبت روز جهانی دست‌بوسی

علی زراندوز در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:

میثم مطیعی به هجمه‌هایی که علیه پاسخ او، به هجمه‌هایی که علیه پاسخ او، به هجمه‌هایی که علیه پاسخ او، به هجمه‌هایی که علیه پاسخ او،به هجمه‌هایی که علیه اولین شعری که چهل سال قبل خوانده بود، هنوز پاسخ نداده و این عدم پاسخ گویی، سیلی از نگرانی‌ها را در میان خبرنگاران برانگیخت! در همین رابطه خبرنگار ما سعی کرد با ایشان تماس بگیرد و دلیل این عدم پاسخگویی پس از چهل سال پاسخگویی مداوم را جویا شود که نامبرده سرانجام پس از زنگ خوردن‌های متوالی گوشی تلفن همراهش، آن‌را جواب داد و گفت: «داداش باور کن گوشی‌ام دیروز افتاد تو آب و سیم‌کارت و گوشی‌ام با هم سوخت... نه شماره اخبار بیست و سی رو از حفظ داشتم نه روزنامه کیهان رو... اما الان سیم کارت جدیدم رو گرفتم... شما خبرنگاری؟ اگه هستی خیلی سریع، پاسخ منو علیه هجمه‌هایی که آخرین بار شده یادداشت کن که پاسخ به هجمه عین آنتی بیوتیکه؛ اگه سر ساعتش مصرف نشه دیگه اثر نداره!»

سعید جلیلی و عده‌ای از همفکرانش، به دلیل کمبود شدید ویتامین D راهی بیمارستان شدند. پس از این اتفاق، رییس بیمارستان در جمع خبرنگاران حاضر شد و حال آقای جلیلی و همکارانش را رضایت بخش بيان کرد و درباره دلیل این افت شدید ویتامین D، گفت: «همون‌طور که حتما شما بهتر از من می‌دونید، یکی از منابع اصلی تامین ویتامین D بدن، نور خورشید است و از اونجا که جناب جلیلی و همکاران‌شون از چهل سال قبل تا حالا دولت سایه تشکیل دادن و نتونستن از این سایه هم خارج بشن، متاسفانه سطح ویتامین D بدن‌شون افت شدید کرده که خوشبختانه این مساله وقتی با رای آوردن در انتخابات حل نشه، می‌شه با تزریق دارو حلش کرد!»

در نشست تخصصی بررسی مصرف گل توسط دانشجویان که در یکی از دانشگاه‌های کشور برگزار شد، حاضران با ارائه راهکارها و مقاله‌های مختلف و راهبردی اقدام به ریشه‌یابی و جلوگیری از رشد اعتیاد به این ماده مخدر در میان جوانان و دانشجویان شدند. آقای گلباز در مقاله‌ای ضمن اشاره به تبلیغ این ماده مخدر در برخی آثار کلاسیک، جمع آوری آن‌ها را عاملی برای کم شدن مصرف در میان دانشجویان دانست. ایشان در بخش‌هایی از مقاله‌شان آورده‌اند: «وقتی نام یکی از بزرگ‌ترین آثار مکتوب ادبیات ما، گلستان است و تازه شاعر آن با سرودن بیت: گل همین پنج روز و شش باشد/ این گلستان همیشه خوش باشد. دانشجویان را تشویق به کاشت، داشت و برداشت گل در محل سکونت‌شان می‌کند، از بقیه چه انتظاری می‌توان داشت؟» ایشان در بخش دیگری از مقاله‌شان می‌نویسند: «حالا اینکه خوب بود... حافظ را چرا نمی‌گویید که به صورت علنی از گل تعریف می‌کند و تازه بعد از مصرف گل، خواننده اشعارش را به کارهای دیگر هم تشویق می‌کند آن‌هم با سرودن این بیت: خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد/ که در دستت به جز ساغر نباشد!»

روز جهانی دست بوسی، سرانجام وارد تقویم مناسبت‌ها شد! از چهل سال قبل که جناح‌های مختلف سیاسی کشور به هر بهانه‌ای عکس‌هایی از دست‌بوسی‌های افراد جناح رقیب منتشر می‌کردند، سازمان جهانی بوسه برای پایان دادن به این هرج و مرج بوسه‌ای، از سیاسیون درخواست کرد به‌جای اینکه این‌کار را در طول سال به صورت نامنظم تکرار کنند، در سال با مشخص کردن یک روز خاص، فقط در همان روز هر چه عکس از دست بوسی‌های رقبا دارند منتشر نمایند تا سال بعد همان روز! این روند سرانجام پس از چهل سال رایزنی از طرف تمام جناح‌های سیاسی کشور مورد پذیرش واقع شد و نماینده سازمان جهانی بوسه، پس از چهل سال توانست با تمام شدن ماموریتش به کشورش بازگردد. پس از رفتن ایشان بود که یکی از سیاسیون به خبرنگار ما گفت: «تو این چهل ساله بهش عادت کرده بودیم... اصلا دیگه اخلاقش یه‌جوری شده بود که انگار یکی بود، عین خومون!» لازم به ذکر است که نامبرده قبل از ترک کشورمان، دست تک تک سیاسیون ما را بوسید، بعد رفت!