چه کسي مقصر اختلاف کي‌روش و برانکو است؟

به گزارش صدای میانه به نقل از ایسنا؛ چند روز گذشته براي فوتبال ايران روزهاي پر حاشيه‌اي بوده و آرامش نسبي بعد انتخابات فدراسيون فوتبال را مختل کرده است. دو مربي خارجي، محبوب و سرشناس فوتبال ايران در متن اين اتفاق قرار داشته‌اند، يکي با صحبت‌هاي خود در فضاي مجازي و ديگر در رسانه‌ها آتش اين اختلاف را بر افروخته‌اند.

آرامش نسبي فوتبال را حفظ کنيد

در اينکه فوتبال ايران مشکل دارد، شکي نيست، در کمبود امکانات و سخت‌افزار هم ترديدي وجود ندارد و تحمل اين شرايط در برهه‌اي که اغلب کشورهاي ديگر با مشکلات پيش پا افتاده فوتبال ايران مواجه نيستند، فقط با ايجاد آرامش و برنامه‌ريزي امکانپذير است.

هنوز دوران هشت ساله مديريت علي کفاشيان و حاشيه‌هاي مختلفش را کسي فراموش نکرده است. دوره‌اي که کمتر روز آرامي‌را به خود ديد و مکررا شاهد اختلاف و تفرقه ميان اهالي فوتبال بوديم اما يکي دو ماه گذشته روزهاي آرامي‌براي فوتبال بوده است. مهدي تاج با حضور کمرنگ در رسانه‌ها و کنترل ارکان فدراسيون پس از انتخابات توانسته تا حدودي موفق عمل کند اما کي‌روش و برانکو ناخواسته آرامش نسبتا مطبوع فوتبال ايران را برهم زده‌اند.

اختلاف دو مربي فعلي و سابق تيم ملي از آن جنس اختلاف‌هايي است که معمولا در فوتبال ايران وجود داشته و حتي موجب واکنش هواداران تيم ملي، پرسپوليس و حتي استقلال هم شده است. البته در حال حاضر هر دو مربي فيتيله بيان اعتراضات و اختلافات را پايين داده‌اند و انتظار مي‌رود ديگر شاهد چنين اتفاقاتي نباشيم چرا که اين رفتارها همان طور که نشان داد چيزي جز ضرر و اتلاف وقت و هزينه براي فوتبال ايران در بر ندارد.

کي‌روش و برانکو چه مي‌گويند؟

کي‌روش سرمربي تيم ملي فوتبال است و کار سختي را هم براي صعود به جام جهاني در پيش دارد. به همين دليل او وظيفه دارد برنامه‌ريزي مناسبي را براي تيم ملي انجام دهد و دلش هم مي‌خواهد در بيشترين زمان ممکن ملي‌پوشان ايران را در اختيار داشته باشد؛ همانگونه که برانکو نيز در زمان حضورش در تيم ملي در مواردي 25 روز بازيکنان حاضر در ليگ ايران را به اردو برده است. پس تا اينجا او براي منافع تيم ملي عمل کرده است و مانند تيم‌هاي ملي قطر و چين درخواست اردوي بلند مدت براي تيم ملي ايران کرده است.

در سوي مقابل هم برانکو هدايت يکي از پرطرفدار ترين تيم ايران را برعهده دارد و او هم بايد انتظار چند ده ميليون هوادار را برآورده کند. او مي‌خواهد اردوي آمادگي پيش از شروع فصل ليگ تيمش را باتمام بازيکنان برگزار کند و روند آماده سازي بازيکنانش را با حضور همه بازيکنان به انجام برساند. باشگاه او براي بازيکنان هزينه کرده، پس او هم مي‌خواهد بازيکنان ملي پوشش را در تيم خود داشته باشد.

مشکل اصلي چيست؟

سرمربي تيم ملي و اعضاي فدراسيون مي‌گويند که قبل از تصويب برنامه‌هاي تيم ملي، اين برنامه به طور کتبي با باشگاه‌ها ابلاغ شده و ظاهرا مخالفتي هم وجود نداشته اما باشگاه‌ها و علي‌الخصوص باشگاه پرسپوليس مي‌گويند بعد از تصويب اردو به آنها نامه زده شده است پس اين برنامه با هماهنگي باشگاه‌ها نبوده است.

کليد حل اين معما را مي‌توان در صحبت‌هاي روز گذشته رييس فدراسيون فوتبال پيدا کرد؛ جايي که تاج درباره برگزاري اردوي تيم ملي در ارمنستان و اتريش گفت که قبل از اجرايي شدن اين برنامه‌ها، در تاريخ 11 خرداد در جلسه هيات رييسه سازمان ليگ که متشکل از نماينده هيات‌هاي فوتبال استان‌ها، نمايندگان باشگاه‌هاي ليگ برتري و حتي ليگ دسته يک و دو است، بحث و تبادل نظر شده و در نهايت هم راي به برگزاري اين اردوها داده شده است.

نکته کليدي صحبت‌هاي تاج اشاره به اعضاي هيات رييسه است. در واقع نماينده باشگاه‌هاي ليگ برتر در اينجا وظيفه بيان نظرات باشگاه‌ها را دارد. چطور مي‌شود در حالي که باشگاه‌ها از برگزاري اين اردو ناراضي هستند، نماينده باشگاه‌ها با آن موافقت کند؟

چه دليلي باعث اختلاف برانکو و کي‌روش شد؟

نماينده باشگاه‌هاي ليگ برتري در هيات رييسه فدراسيون فوتبال هم کسي نيست جز منصور قنبرزاده، مديرعامل سابق نفت تهران. آيا بهتر نبود قنبرزاده پيش از اعلام نظرش درباره اين اردو نظرات باشگاه‌ها را هم جويا مي‌شد تا شاهد اين اختلافات نباشيم؟

حتي تاج اين جمله را هم گفت که اگر باشگاه‌ها با اردو مخالفت مي‌کردند، برنامه ديگري را تدارک مي‌ديدند تا بالاخره رضايت باشگاه‌ها را در عين حفظ منافع تيم ملي جلب کنند؟ شايد پاسخ اين سوال هم اين باشد که چون قنبرزاده در حال حاضر سمتي در هيچ باشگاه ليگ برتري ندارد، نتوانسته از شرايط باشگاه‌ها با خبر شود. حتي اگر مديرعامل سابق نفت با چند باشگاه ليگ برتري مکاتبه کوچکي را انجام مي‌داد به راحتي مي‌توانست از نظرات اين طيف مخالف با برگزاري اردوي تيم ملي با خبر شود و در نتيجه آرامش فوتبال ايران هم حفظ مي‌شد. به نظر مي‌رسد در شرايط فعلي همانقدر که حکم فرما بودن آرامش براي فوتبال ايران اهميت دارد، تصميم‌گيري درباره وضعيت منصور قنبرزاده که نماينده باشگاه‌هاي ليگ برتري در هيات رييسه سازمان ليگ است اما سمتي در هيچ باشگاهي ندارد، ضرورت داشته باشد چرا که او بايد نقش رابط باشگاه‌ها و فدراسيون فوتبال را ايفا مي‌کرد اما عملا به وظايف پيش پا افتاده خود عمل نکرده است.

مهدي تاج رييس فدراسيون فوتبال نيز در اين مدت تلاش کرده تا همواره در همه اختلافات فوتبالي راه‌حل‌هاي ميانه را اتخاذ کند تا به قول معرف نه سيخ را بسوزاند و نه کباب را، اما به نظر مي‌رسد که اين سياست هميشه نخواهد توانست مشکل‌گشا باشد، لازم و ضروري است که رييس کم حرف اين‌روزهاي فدراسيون فوتبال در برخي موارد با روشنگري صريح‌تر، از اتفاقات احتمالي و عميق شدن اختلافات کوچک جلوگيري کند. چرا که ادامه اين اختلافات آشکار و بعضا مبهم مربيان و مديران فوتبالي مي‌تواند بدنه فوتبال و روند آرام آن را به آشوب بکشاند.