گل به خودي مدعيان اصلاحات در ميانه

  انتخابات دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي در شهرستان ميانه تمام شده و برندگان آن خود را براي تکيه بر صندلي هاي سبز پارلمان آماده مي کنند. قافلان ضمن احترام به تمامي کانديداها و طرفداران عزيزشان براي برنده گان اين کارزار که قرار است نمايندگي مردم شهرستان را در مجلس شوراي اسلامي بر عهده بگيرند آرزوي موفقيت و سربلندي دارد. اما حالا که رقابت تمام شده و زمان رفاقت است، فرصت خوبيست تا ضمن واکاوي برخي مسائل پيش آمده در اين دوره به بررسي آنها بپردازيم تا جامعه از کاستي ها پندگيرد و بر تقويت نقاط قوت خود بپردازد.

پيروزي قاطعانه ليست اميد در پايتخت و برخي استان ها و شهرهاي ايران اسلامي نشان دادکه زير پوست شهر خبرهايي هست که در ظاهرمشخص نيست و مردم خواستار تغيير در وضعيت معيشتي و زندگي اجتماعي خود هستند و يک بار ديگر ثابت کردند که از پيگيري امور از راه دموکراتيک و صندوق راي نا اميد نشده اند و همچنان اين روش را بهترين و کارآمدترين روش براي ساختن ايراني آباد و باعزت مي دانند.  اما روي سخنم با مدعيان و آنهايي است که در شهرستان ميانه ادعا دارند در طيف و جبهه کساني هستند که به فکر اصلاح امورند و به اصطلاح امروزي اصلاح طلب هستند.

مدعياني که دهان منتقدان و رقبا را با شناسنامه دار خواندن خود مي بندند و هم طيفي هاي خود را  ناخالص و غيرخودي مي نامند و با هزاران دليل خودساخته و خود پرداخته، خودرا ذوب در اين جريان مي پندارند گويي که تفکر اصلاح طلبي قبائيست که بر قامت اينها دوخته شده و کسي حق برخورداري از آن را ندارد. غافل ازاينکه اين چند نفر همان هايي هستند در دوران فضاي باز سياسي که خالق گفتگوي تمدن ها در دوره رياست جمهوريش در کشور ايجاد کرد، در حاشيه امن موجود درجامعه بال و پرگرفتند و مهر اصلاح طلبي را بر شناسنامه خود زدند ولي در دوران نخوت بار هشت سال بعد، دم فرو بستند و کرکره دکانشان را پايين کشيدند در حالي که هم طيفي هايشان مردانه در برابر حريف ايستادند و هزينه دادند ولي دست از آرمان اصلاحات نکشيدند. همان هايي که امروز ادعاي شناسنامه داري دارند با سياست گهي به نعل و گهي به ميخ، براي خود جايگاهي ويژه قائل شده و در زمان انتخابات سعي در بسيج افکار عمومي به نفع خود و نه به نفع جريان اصلاحات داشتند که اين ادعا در انتخابات اخير مجلس شوراي اسلامي ثابت شد و مدعيان با وجود اينکه اکثريت شوراي محفلي اصلاح طلبان ميانه را برعهده داشتند و جايگاه اين شورا را تا سطح ستاد انتخاباتي نامزد خود تنزل داده بودند، نتوانستند ولع قدرت طلبي خود را پنهان کنند و با وجود امضاء ميثاق نامه شوراي اصلاحات، برمفاد آن وفادار نماندند و اسب تک روي و جاه طلبي خود را تک سواره تاختند و تاختند و در نهايت همين اسب سرکش در کمال ناباوري آنها را زمين زد و به غير خودشان باعث صدمه و شکست دوستانشان شدند.

هر چند تک تازي هاي ناشيانه برخي از اين مدعيان دور از ذهن نبود ولي مردم و دوستداران آنها که ظرفيت بالايي هم در شهر دارند تصور نمي کردند که خودشيفتگي آنها تا اين حد باشد که تا روز انتخابات واقعيت هاي موجود را قبول نکنند و همچنان با عناد ورزي، دوستان و هم پيمانان خود را تنها بگذارند و بد عهدي کنند.

به هر حال اکنون که دوران جديدي در مديريت کلان شهرمان آغاز شده و دو نفراز بهترين فرزندان اين خاک براي احقاق حقوق منطقه به مجلس فرستاده شدند. جا دارد اصلاح طلبان واقعي شهرستان به دور از هرگونه حب و بغض، ضمن رجعت به خويشتن خويش، با سعه صدر دست از عناد و تک تازي بردارند و به جاي تکفير دوستانشان با همدلي و هم افزايي ياريگر نمايندگان منتخب باشند. شايد 4 سال ديگر اصلاح طلبان به جاي مدعيان شناسنامه دار با مدعيان کارت ملي دار بيعت کنند!...